Rap zawsze dobrze oddawał panujące w społeczeństwie nastroje. Raperzy często brali sobie za cel patologie polskiej polityki, a ich słowom wtórowali słuchacze. Do momentu, gdy samemu jest się „czystym”, wytykanie przywar innym ma sens… Problem w tym, że coraz bardziej te dwa światy są do siebie podobne.
Polaryzacja sceny – oldschool vs newschool
„Chcą Ci zaszkodzić jak PiS” – rapuje na swojej nowej płycie PlanBe. Broń Boże, nie uważam, że od „prawdziwej szkoły” coś Wam się stanie. Stara szkoła to jednak przywiązanie do wartości, epatowanie nimi i często – wynoszenie słabych albumów na piedestał tylko ze względu na sentyment (zupełnie jak polska prawica). No i – przede wszystkim – bycie w kontrze do newschoolowej opozycji, która „na pontonach” sprowadzi nam afrotrap.
Pod tę stronę podpinam też ulicznych napinaczy, którzy nigdy nie grzeszyli talentem i zawsze mają najwięcej do powiedzenia. Zupełnie jak polityczny plankton z powstańczymi hasłami na czapkach, rękawiczkach i treningowych koszulkach.
Opozycja zresztą wcale nie jest lepsza. Często zaślepiona, pędząca do przodu i niebiorąca pod uwagę konsekwencji. Zmiana nie jest wartością samą w sobie. To, że robisz coś inaczej, wcale nie znaczy, że robisz to lepiej. Młody raperze, też kiedyś będziesz stary. Pamiętaj o tym.
Wytwórnie jak partie?
Kiedyś powiedziałbym, że Prosto to AWS. Dziś bardziej, że PSL, bo lata mijają, a oni dalej trzymają się na powierzchni, chociaż ich rola na scenie znacząco zmalała. Jest wręcz historycznie niska.
Zarówno w polityce, jak i w rapie, silne jednostki próbują swoich sił solo. Wygrywa chęć odłączenia się od dużych graczy na scenie i wola zaistnienia na własna rękę. Jednym się udaje, drugim nie. Palikot i Kukiz odnieśli sukces, przebijając beton. SB Maffija też. Janusz Korwin Mikke powinien się spotkać z Solarem i Białasem. Mógłby się czegoś od nich nauczyć.
Żyjący w VI w p.n.e. chiński filozof Lao-Tzu powiedział, że „trzeba działać zanim coś zaistnieje”. Najmądrzejsi nie osiadają na laurach. Najlepszym tego przykładem jest Step Records, które w 2014 roku, dobrze czując panujące nastroje, wyprzedziło ruchy konkurencji. To wtedy powstał sublabel QueQuality. Platforma i Nowoczesna (świeższa wersja) nie potrafiły powielić tego sukcesu. Petru to nie Quebo. Oj nie. Sorry, Kuba, za to porównanie.
Ale już Asfalt Records wygląda jak Platforma z drugiej kadencji. Typowa partia władzy ze świetnym pijarem. Rozsiedli się na tronie i łechcą zarówno tych ze starej, jak i z nowej strony rapu.
Głos narodu
Nasza kultura ma już trochę lat, więc powoli pojawiają się pierwsi rapowi emeryci. W tym przypadku politycy mają jednak łatwiej, bo pracować mogą aż do końca swoich dni. Weterani sceny – jak ich polityczni odpowiednicy – coraz częściej będą gośćmi przedpołudniowych programów. Będą opiniować, doradzać, opowiadać i dawać swój znak jakości różnym inicjatywom. Eldo dobrze odnalazł się w tej roli. Zaskakująco często się z nim ostatnio zgadzam. No i daje radę na kanale Weszło.
Słuchacze jak wyborcy
Najważniejsze… Uwielbiamy się dzielić, kłócić i czuć potrzebę określenia, po której stronie stoimy. Jako osoba, która rok temu totalnie odpuściła sobie krajową politykę, czuję niesamowity spokój, patrząc na krzyczące do mnie nagłówki. Kiedyś byłoby to nie do pomyślenia, nie potrafiłem odpuścić i emocjonowałem się każdym niemalże newsem. Byłem tym, który jest na bieżąco i to mnie znajomi pytali o opinię. Dziś mam to tam, gdzie wchodzą przysiady ze sztangą. Więcej literatury i podcastów, mniej mediów.
Jak ma się to do rapu? Przejrzyjcie komentarze pod najpopularniejszymi branżowymi portalami i zastanówcie się, czy naprawdę warto jest się ekscytować tym, „co powiedział Paluch” (albo każdy inny raper). Walą do siebie na Facebooku, a za chwilę piją na backstage’u wódkę, podczas gdy Wy szalejecie i tracicie czas na dyskusje, broniąc swoich idoli (często przy tej okazji obrażając innych). Hej, to jest ich zawód. Oni z tego żyją! Za bardzo czasem przejmujecie się rapem i polityką. Po prostu.
