Ostatnio myślałem tak cztery lata temu, gdy na scenie z hukiem sampli zadebiutował Otsochodzi. Kiedy patrzyłem na reakcje, jakie wzbudza u słuchaczy jego pierwsza legalna płyta „7”, wydana jeszcze w Lekter Records, to zacząłem się zastanawiać, czy aby nie powinienem niedługo napisać, że „oldschool is a new newschool”. Pamiętam, że komentarze słuchaczy były bardzo emocjonalne. Wielu skupiało się na tym, że nagle pojawił się młody utalentowany raper z „dobrym rodowodem” (cała historia znajomości z Pelsonem i Włodim), który nie ukrywa swojej miłości do oldschoolowych brzmień. Młody, dzielny, z wartościami, miał być przeciwwagą dla zblazowanych, rapujących głównie o ciuchach i dragach młodzieńcach, którzy wyrastali jak grzyby po deszczu.
Bańka strzeliła z takim hukiem, że prawie spadłem z krzesła
O ile ja ze swoim gustem mogłem zrozumieć kierunek, jaki na nowym „Nowym Kolorze” postanowił obrać raper, tak inni zaczęli szukać żyletek. Niemal ekspresowe przeobrażenie się ze snującego się na szarym klipie młodzieńca, w tętniącego życiem i (nowym) kolorem, było, dla niektórych, gorsze niż występ polskiej reprezentacji na mundialu w Rosji. I o ile znów -mnie ta płyta się bardzo podobała – tak już kolejna („Miłość”) nawet dla mojej otwartej głowy była nie do przyjęcia. Głównie ze względu na fatalny poziom treści.
Bańka strzeliła z takim hukiem, że jednak spadłem z krzesła
A obok krzesła leżała płyta Kaliego. Rapera, który nigdy nie był w kręgu moich muzycznych zainteresowań. Raz, że #Firma, dwa, że #GanjaMafia. Takie klimaty od razu mnie odstraszają, bo wiem, że raczej na pewno nie znajdę tam nic dla siebie.
Przechodziłem więc raczej obojętnie wokół kolejnych krążków rapera wyłącznie zerkając na klipy. Zauważałem jednak powolną ewolucję w stylu, trochę na wzór tej, jaka dokonała się u Palucha. Z takim szerokim fanbasem raczej nie powinno stosować się drastycznych zmian. Kali powoli więc kombinował z flow i poszerzał współpracę o producentów, których postrzegamy raczej jako tych reprezentujących „nową falę”, a wszystko spotykało się z bardzo dobrym odbiorem, co dobitnie pokazują cyferki w polu wyświetlenia i sprzedaż. (W naszym cyklu gotowaliśmy nawet „30 KMH” z FLVLXSSem)
Przyszedł 2019, a ja, znokautowany otaczającą beznadzieją, postanowiłem sprawdzić leżący obok mnie krążek i znów zacząłem zastanawiać się czy to aby nie jest TEN MOMENT. Moment, w którym raper, który trafia do bardzo szerokiego grona odbiorców, wydaje zajebiście oldschoolowy krążek na zajebistych bitach Magiery, generując większe zainteresowanie i zapotrzebowanie na muzyczne katharsis.
To nie jest pytanie czy oldschool znów będzie modny, tylko kiedy będzie modny i czy w ogóle polski raper ma szansę na to, by dokonać zmian w kierunku, w którym podąża nasza scena. Czy dorobiliśmy się już tak silnej postaci na scenie, która swoją twórczością mogłaby zmienić jej bieg? Nie daję odpowiedzi. Pytam, bo jestem ciekaw, szczególnie waszego zdania – zapraszam do dyskusji pod linkiem do tego tekstu na naszym Facebooku.
Chuj mnie obchodzi kto tam sądzi, że dzierżawi tron
Każdy Beezy, Beezy fortunę ma na wizji
Dzieciaki nie kumają kto to Biggie, ale mają Yeezy
Take it easy, weź nie świruj, bo ja w rapie jak na misji
A po co żeście tu przyszli se tylko nabić licznik na moment
Te numery się przedawnią niedostępny abonent
A dla moich ludzi klasyk, jak 9-0 maxy
Zataczam pętle #matrix, czekałem na te czasy
Fot. Kali x Magiera – My / YouTube
