Artyści mają to do siebie, że cały czas szukają swojej nowej wizji. Fani często ich za to krytykują, bo przecież przyzwyczajeni są do konkretnej stylówki, którą pokochali. Żadne zmiany nie przechodzą bez echa, a w szczególności te diametralne, które mogą znacznie zmienić artyście fanbase. Wiedzą o tym raperzy, którzy z klasycznych bitów przerzucili się na bardziej nowoczesne i zaczęli jeszcze wplatać do tego różne wtyczki, chociażby auto tune’a. Są jednak też tacy śmiałkowie, którzy nie zmieniają tylko stylu w obrębie danego gatunku, a w zasadzie cały gatunek, w którym tworzą. Świetnym przykładem jest Machine Gun Kelly, którego obecnie bardziej można sklasyfikować jako soft-punkrockowca. Trzeba jednak zaznaczyć, że z tą kreacją radzi sobie wyjątkowo dobrze.
Zacznijmy jednak od początku, bo jeśli o tym nie wiedzieliście wcześniej, to brzmiący jak Blink-182 raper mógł Was nieźle zaszokować. Kilka miesięcy temu MGK ogłosił, że jego najnowszy projekt muzyczny będzie kompletnie inny od poprzednich. Album ma się nazywać „Tickets to My Downfall” i opierać na punkowych, ale czasem zakrawających o pop, brzmieniach, przede wszystkim gitarowych i perkusyjnych. Powyższe porównanie do popularnego zespołu nie jest w tym wypadku przypadkowe, bo za produkcje albumu odpowiada między innymi Travis Baker, bębniarz Blink – 182. Od tamtego czasu zdążyły wyjść już zapowiadające płytę single, chociażby „Bloody Valentine” czy „why are you here”. MGK regularnie wrzuca też na swój kanał covery znanych z tego gatunku zespołów, chociażby Rage Against The Machine.
Jednocześnie MGK nie zrezygnował z rapowania. Wciąż wplata te elementy do swoich utworów lub po prostu nagrywa luźne fristajle, które również lądują na jego kanale. Raper pokazuje w nich swoją wszechstronność, ale też przede wszystkim niebagatelnego skilla, którego po prostu nie można mu odmówić. To przecież wciąż ten sam gość, który stanął w szranki z Eminemem i wcale nie wyszedł z tego beefu definitywnie przegrany.
Słuchając zarówno powyższych punkowych hitów, jak i jego nawijki, nie sposób odnieść wrażenia, że to stylówa, która pasuje do niego jak ulał. Słychać to też po formie, jaką prezentuje w tych numerach i trzeba to przyznać niezależnie od tego, czy te punkowe kawałki uważa się za gimbusiarskie. Mogą się takie wydawać, ale naprawdę są jakościowe, a mnie osobiście faktycznie cofnęły w czasie o jakaś dekadę, do momentu, w którym wszyscy fascynowali się Green Day czy właśnie wspomnianym Blink-182. Poza tym, patrząc na to, w jaki sposób MGK tworzy, nie można mu zarzucić skoku na hajs. Zajawa kipi gęsto, bo gdyby tak nie było, nie dostawalibyśmy luźnych coverów i fristalji nagranych z potrzeby chwili. Motywację zarobku możemy wykluczyć też ze względu na sam kierunek przemiany. Pójście w tym kierunku faktycznie mogło być opłacalne ponad dekadę temu, ale nie teraz. W tym momencie to wszystkim innym bardziej opyla się zacząć rapować, a nie na odwrót.
Nie ma więc wątpliwości, że MGK tworzy aktualnie w taki sposób, w jaki dokładnie chce. Choć na pewno nie podoba się to sporej części jego fanów, może wyjść mu tylko na korzyść, bo przecież artysta tworzy najlepiej właśnie wtedy, gdy robi to w zgodzie z sobą, a nie żądaniami słuchaczy. Niecierpliwie czekamy więc na całe „Tickets to My Downfall”.
fot. kadr z klipu „Machine Gun Kelly – Bloody Valentine [Official Video]”, YouTube.com/MachineGunKelly
